Եւ ասէ Սարա ցԱբրամ յերկրին Քանանացւոց՝՝. Որովհետեւ արգել զիս Տէր ի ծնանելոյ, արդ մուտ առ աղջիկդ իմ, զի արարից ինձ որդի ի դմանէ։ Եւ ունկնդիր եղեւ Աբրամ ձայնի Սարայի։
եւ զօրացան ի վերայ նոցա, եւ տուան ի ձեռս նոցա Հագարացիքն եւ ամենայն խորանք նոցա՝՝. վասն զի առ Աստուած գոչեցին ի պատերազմին՝ եւ լուաւ նոցա, զի յուսացան ի նա։
Յայնժամ կարդասցես, եւ Աստուած լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ՝ Ահաւասիկ հասեալ կամ, եւ եթէ մերժեսցես դու ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակութիւն եւ զբանս տրտնջման՝՝,