64 Ամբարձեալ զաչս իւր եւ Ռեբեկա ետես զԻսահակ, էջ վաղվաղակի յուղտուէ անտի.
Եւ եղեւ ի գնալն նորա, յորդորեաց զնա Գոդոնիէլ խնդրել ի հօրէ իւրմէ ագարակ. եւ տրտնջեաց եւ աղաղակեաց յիշոյ անտի, եւ ասէ. Յերկիր հարաւոյ ետուր զիս՝՝։ Եւ ասէ ցնա Քաղէբ. Զի՞ է քեզ։
Եւ եղեւ յերթալն նորա խորհեցաւ ընդ նա եւ ասէ. Խնդրեցից ի հօրէ իմմէ ագարակ. եւ աղաղակեաց՝՝ յիշոյ անտի։ Եւ ասէ ցնա Քաղէբ. Զի՞ է քեզ։
Եւ ել Իսահակ զբօսանել ի դաշտին ընդ երեկս. ամբարձ զաչս իւր եւ ետես զի գային ուղտք տասն։
Եւ ասէ ցծառայն. Ո՞վ է այրն որ գայ ի դաշտին ընդ առաջ մեր։ Եւ ասէ ծառայն. Նա է տէրն իմ. եւ նորա առեալ զձորձս արկաւ զիւրեւ։