Եւ ասէ. օրհնեալ Տէր Աստուած տեառն իմոյ Աբրահամու, որ ոչ վրիպեցոյց զարդարութիւն իւր եւ զճշմարտութիւն ի տեռնէ իմմէ, եւ ինձ յաջողեաց Տէր ի տան եղբօր տեառն իմոյ։
Եւ քարոզեցաք անդ պահս առ եզր գետոյն Առիս, եւ մատուցաք անդ աղօթս առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ, խնդրել ի նմանէ ճանապարհ ուղղութեան մեզ եւ որդւոց մերոց եւ ամենայնի որ ընդ մեզ.
Մի՛ թողուր ի ձեռաց. այլ՝՝ եղիցին ականջք քո հայել յաղօթս ծառայից քոց, եւ անսալ խնդրուածոց որոց երկնչին յանուանէ քումմէ. եւ յաջողեա զխնդրուածս ծառայի քո այսօր, եւ տուր ինձ գտանել գթութիւնս առաջի առնս այսորիկ։ Եւ ես էի տակառապետ թագաւորին։
Եւ նոքա ասեն. Կոռնելիոս հարիւրապետ, այր արդար եւ երկիւղած յԱստուծոյ, վկայեալ յամենայն ազգէն Հրէից, հրաման առ ի հրեշտակէ սրբոյ կոչել զքեզ ի տուն իւր եւ լսել բանս ի քէն։
Եւ ասէ ցնա պատանին. Ահա այր Աստուծոյ է ի քաղաքիս յայսմիկ, այր փառաւոր, եւ զամենայն զոր ինչ խօսիցի՝ լինելով լինի. եւ արդ երթիցուք անդր, զի պատմեսցէ մեզ զճանապարհս մեր, եւ գնասցուք։