եւ ասէ. Ահաւասիկ ես, տեարք, եկայք ի տուն ծառայի ձերոյ, հանգերուք, եւ լուացից զոտս ձեր. եւ կանխեալ ընդ առաւօտս երթիջիք զճանապարհ ձեր։ Եւ ասեն. Ոչ, այլ ի քաղաքամիջի աստ ագցուք։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Լաբան զանուն Յակոբայ որդւոյ քեռ իւրոյ, ընթացաւ ընդ առաջ նորա, գիրկս արկ եւ համբուրեաց զնա, եւ տարաւ զնա ի տուն իւր. եւ պատմեաց Լաբանու զամենայն զբանս զայսոսիկ։
Եւ դարձեալ ի կինն կողմն, ասէ ցՍիմովն. Տեսանե՞ս զայս կին, մտի ի տուն քո, ջուր ոտից իմոց ոչ ետուր. իսկ սա արտասուօք իւրովք եթաց զոտս իմ, եւ հերով իւրով՝՝ ջնջեաց։