27 Եւ ասէ. օրհնեալ Տէր Աստուած տեառն իմոյ Աբրահամու, որ ոչ վրիպեցոյց զարդարութիւն իւր եւ զճշմարտութիւն ի տեռնէ իմմէ, եւ ինձ յաջողեաց Տէր ի տան եղբօր տեառն իմոյ։
Եւ խնդացի, եւ երկիր պագի Տեառն, եւ օրհնեցի զՏէր Աստուած տեառն իմոյ Աբրահամու, որ յաջողեաց ինձ ի ճանապարհի աստ ճշմարտութեան, առնուլ զդուստր եղբօր տեառն իմոյ որդւոյ նորա։
Եւ աղաղակեաց Աքիմաաս եւ ասէ ցարքայ. Ողջոյն է։ Եւ երկիր եպագ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ ասէ. Օրհնեալ է Տէր Աստուած քո, որ փակեաց զարս ատելիս քո՝՝ որ ամբարձին զձեռս իւրեանց ի վերայ տեառն մերոյ արքայի։
Եւ լուաւ Դաւիթ եթէ մեռաւ Նաբաղ, եւ ասէ. Օրհնեալ Տէր Աստուած որ դատեաց զդատաստանս նախատանաց իմոց ի ձեռաց Նաբաղայ. եւ զծառայ իւր ապրեցոյց ի ձեռաց չարեաց, եւ զչարութիւն Նաբաղայ դարձոյց Տէր ի գլուխ նորա։ Եւ առաքեաց Դաւիթ եւ խօսեցաւ ընդ Աբիգեայ առնուլ զնա իւր կնութեան։