1 Եւ եղեն կեանք Սառայի հարեւր եւ քսան եւ եւթն ամ։
Անկաւ Աբրահամ ի վերայ երեսաց իւրոց եւ ծիծաղեցաւ. եւ խօսեցաւ ի սրտի իւրում եւ ասէ, թէ՝ Հարիւրամենի՝ որդի՞ լինիցի, եւ Սառա՝ իննըսնամեայ ծնանիցի՞։
Եւ հարճն նորին որոյ էր անուն Ռեէմա, ծնաւ եւ նա զՏաբեկ եւ զԳաամ եւ զՏոքոս եւ զՄովքա։
Եւ մեռաւ Սառա ի քաղաքի Արբոկայ ի ձորն, այն ինքն է Քեբրոն յերկրին Քանանացւոց. եւ եկն Աբրահամ կոծել զՍառա եւ սուգ առնուլ։
Եւ եմուտ Իսահակ ի տուն Սառայի մօր իւրոյ, եւ առ զՌեբեկա եւ եղեւ նորա կին. եւ սիրեաց զնա, եւ մխիթարեցաւ Իսահակ վասն Սառայի մօր իւրոյ։