2 Եւ ասէ ցնա. Առ դու զորդիդ քո սիրելի զոր սիրեցեր՝ զԻսահակ, եւ գնա դու յերկիր բարձր՝՝, եւ հանցես զդա անդ յողջակէզ ի վերայ միոյ լերանց յորոց ասացից քեզ։
Եւ ասէ Աստուած ցԱբրահամ. Մի՛ ինչ խիստ թուեսցի առաջի քո վասն մանկանն եւ վասն աղախնոյն. զամենայն զոր ինչ ասիցէ քեզ Սառա՝ լուր ձայնի նորա. զի Իսահակաւ կոչեսցի քեզ զաւակ։
Եւ յարեաւ Աբրահամ ընդ առաւօտն, համետեաց զէշ իւր, եւ առ ընդ իւր երկուս ծառայս, եւ զԻսահակ զորդի իւր. եւ պատառեաց փայտ յողջակէզ, եւ յարեաւ գնաց. եւ եկն ի տեղին զոր ասաց նմա Աստուած։
Եւ առ զորդին իւր զանդրանիկ՝ արքայն, զոր թագաւորեցոյց փոխանակ իւր՝՝, եւ եհան զնա ողջակէզ ի վերայ պարսպին. եւ եղեւ զիղջ մեծ ի վերայ Իսրայելի, եւ չուեցին ի նմանէ եւ դարձան յերկիր իւրեանց։
Եւ սկսաւ Սողոմոն շինել զտունն Տեառն յԵրուսաղէմ, ի լերինս Ամովրհացւոցն՝՝, ուր երեւեցաւ Տէր Դաւթի հօր նորա, ի տեղւոջն յորում պատրաստեաց Դաւիթ, ի կալն Ոռնայ Յեբուսացւոյ։