Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի, օր ծննդոց էր փարաւոնի, եւ առնէր ուրախութիւն ամենայն ծառայից իւրոց. եւ յիշեաց զիշխանութիւն՝՝ տակառապետին եւ զիշխանութիւն մատակարարին ի մէջ ծառայից իւրոց։
Եւ զարթեաւ Սողոմոն եւ ահա երազ էր. եւ յարեաւ եկն յԵրուսաղէմ, եւ եկաց առաջի սեղանոյն յանդիման տապանակի ուխտին Տեառն ի Սիոն. եւ մատոյց ողջակէզս եւ արար խաղաղականս, եւ արար խրախութիւն մեծ իւր եւ՝՝ ամենայն ծառայից իւրոց։
Եւ ասէ ցնոսա Սամփսոն. Արկից ձեզ առասպել, եթէ առեղծանելով առեղծանիցէք զնա ինձ զեւթն օր խրախութեանս եւ գտանիցէք, տաց ձեզ երեսուն պաստառակալ եւ երեսուն պատմուճան հանդերձից.
Եւ Աննա ոչ ել ընդ նմա. զի ասաց ցայր իւր, թէ՝ Մինչեւ ելցէ անդր մանուկս յորժամ հատուցից զսա ի ստենէ՝՝, եւ յանդիման լիցի առաջի Տեառն, եւ նստցի անդ մինչեւ ցյաւիտեան։
Եւ ել ընդ նմա ի Սելով երեմենեաւ զուարակաւ, եւ պանիւք՝՝ եւ արդուաւ նաշհոյ եւ սափորով գինւոյ. եւ մտին ի տուն Տեառն ի Սելով, եւ մանուկն ընդ նոսա, եւ մատուցին առաջի Տեառն.
Եւ գնաց Աբիգեա առ Նաբաղ. եւ էր խրախութիւն ի տան նորա իբրեւ զխրախութիւն թագաւորի, եւ սիրտ Նաբաղու զուարճացեալ էր յինքեան, եւ ինքն արբեալ էր յոյժ. եւ ոչ պատմեաց նմա բան մի մեծ կամ փոքր մինչեւ ցլոյս առաւօտուն։