Եւ մեկնեցաւ անտի ի լեառնն ընդ արեւելս ի Բեթէլ. եւ եհար անդ զխորան իւր ի Բեթէլ, յանդիման ծովուն եւ Անգէի ընդ արեւելս՝՝. եւ շինեաց անդ սեղան Տեառն, եւ կոչեաց յանուն Տեառն։
եւ մեկնեցան. նա եւ այժմ ոչ ծանեար, եթէ չէ՞ր լուեալ, Աստուած յաւիտենական, Աստուած՝՝ որ հաստատեաց զծագս երկրի, ոչ քաղցիցէ եւ ոչ վաստակեսցի, եւ չիք քննութիւն իմաստութեան նորա։
Այսպէս ասէ Բարձրեալն՝ որ ի բարձունս բնակեալ է յաւիտեան, Սուրբն ի մէջ սրբոց. որոյ անունն բարձրեալ է եւ ի սուրբս հանգուցեալ, որ տայ երկայնմտութիւն տարակուսելոց, եւ կեանս այնոցիկ՝ որ մաշեալ են սրտիւք.
Զի աներեւոյթք նորա ի սկզբանէ աշխարհի արարածովքս իմացեալ տեսանին, այսինքն է մշտնջենաւորութիւն եւ զօրութիւն՝՝ եւ աստուածութիւն նորա. զի ոչ գտանիցեն ամենեւին տալ պատասխանի։