17 Եւ լուաւ Աստուած ձայնի մանկանն ի տեղւոջէն ուր էր՝՝, եւ կոչեաց Աստուած զԱգար յերկնից եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ է այդ, Ագար, մի՛ երկնչիր, զի լուաւ Աստուած ձայնի որդւոյ քո ի տեղւոջէ այտի ուր է։
Տէր Աստուած երկնից եւ Աստուած երկրի՝՝, որ առ զիս ի տանէ հօր իմոյ եւ յերկրէն ուստի ծնեալ էի, որ խօսեցաւն ընդ իս եւ երդուաւ ինձ եւ ասէ. Զաւակի քում տաց զերկիրդ զայդ, նա առաքեսցէ զհրեշտակ իւր առաջի քո, եւ առցես անտի կին որդւոյ իմում Իսահակայ։
Եւ երեւեցաւ նմա Տէր ի գիշերին յայնմիկ եւ ասէ. Ես եմ Աստուած հօր քո. մի՛ երկնչիր, զի ընդ քեզ եմ, եւ օրհնեցից զքեզ եւ բազմացուցից զզաւակ քո վասն Աբրահամու հօր քո։
Եւ ողորմեցաւ նոցա Տէր եւ գթացաւ ի նոսա եւ հայեցաւ ի նոսա վասն ուխտին իւրոյ որ ընդ Աբրահամու եւ ընդ Իսահակայ եւ ընդ Յակոբայ. եւ ոչ կամեցաւ Տէր ապականել զնոսա, եւ ոչ ընկէց զնոսա յերեսաց իւրոց։
Եւ կոչեցեալ առ ինքն Յիսուսի զաշակերտսն ասէ. Գթամ ի ժողովուրդդ, զի արդ երեք աւուրք են զի կան առ իս, եւ ոչ ունին զինչ ուտիցեն. եւ արձակել զդոսա նօթիս չկամիմ, գուցէ նքթիցեն զճանապարհայն։