5 Եւ զամենայն բանջար վայրի՝ մինչչեւ լեալ էր ի վերայ երկրի, եւ զամենայն խոտ վայրի մինչչեւ բուսեալ էր, զի չեւ եւս էր տեղացեալ Տեառն Աստուծոյ ի վերայ երկրի. եւ մարդ չէր որ գործէր զերկիր։
Միթէ իցէ՞ ի կուռս հեթանոսաց՝ որ տեղասցէ, կամ թէ երկի՞նք տայցե՞ն զլրութիւն իւրեանց. ո՞չ ապաքէն դու ես նոյն Տէր Աստուած մեր, եւ ակնկալցուք քեզ, զի դու արարեր զայս ամենայն։