Եւ յայնժամ իսկ ոչ ինչ էին ամենեքեան որ ստեղծանէին եւ դրօշէին զսնոտիսն, որ առնէին ըստ ցանկութեան իւրեանց, որք ոչ օգնիցեն նոցա. եւ վկայք դուք էք նոցա. զի ոչ տեսանեն եւ ոչ իմանան։
Յամօթ եղե՞ն զի պակասեցան. եւ ոչ որպէս ամաչեցեալք ամաչեցին, եւ զանարգանս իւրեանց ոչ առին ի միտ. վասն այնորիկ անկցին ի կործանումն իւրեանց՝՝, եւ ի ժամանակի այցելութեան իւրեանց սատակեսցին, ասէ Տէր։
Զի որ ոք ամօթ համարեսցի զիս եւ զբանս իմ ի շնացող եւ ի մեղաւոր ազգիս յայսմիկ, եւ Որդի մարդոյ յամօթ արասցէ զնա, յորժամ եկեսցէ փառօք Հօր իւրոյ եւ հրեշտակաց սրբոց՝՝։