22 Եւ շինեաց Տէր Աստուած զկողն զոր առ յԱդամայ ի կին, եւ ած զնա առ Ադամ։
Եւ ստեղծ եւս Տէր Աստուած զամենայն գազանս վայրի եւ զամենայն թռչունս երկնից. եւ ած զնոսա առ Ադամ տեսանել զինչ կոչեսցէ զնոսա. եւ ամենայն շնչոյ կենդանւոյ զինչ եւ անուանեաց Ադամ, այն անուն է նորա։
Երանի՛ ամենեցուն ոյք երկնչին ի Տեառնէ, եւ գնան ի ճանապարհս նորա։
Որ եգիտ կին բարի՝ եգիտ շնորհս, եւ ընկալաւ յԱստուծոյ ուրախութիւն։ Որ հանէ զկին բարի՝ հանէ զբարիս. եւ որ ունի կին շուն՝ անմիտ է եւ ամպարիշտ։՝՝
Զտունս եւ զստացուածս բաժանեն հարք որդւոց. եւ ի Տեառնէ պատշաճի կին առն։
Զի Ադամ նախ ստեղծաւ եւ ապա Եւա։
Պատուական է ամուսնութիւն ամենեւին, եւ սուրբ՝ անկողինք. բայց զշունս եւ զպոռնիկս դատի Աստուած։