8 Են իմ երկու դստերք որ զայր ոչ գիտեն, հանից զնոսա առ ձեզ, եւ արարէք ընդ նոսա որպէս հաճոյ իցէ ձեզ. բայց միայն արանցդ այդոցիկ մի՛ ինչ մեղ առնիցէք. որովհետեւ մտին ընդ յարկաւ գերանաց իմոց։
Ահաւասիկ դուստր իմ կոյս, եւ հարճ նորա, հանից զնոսա արտաքս, եւ լլկեցէք զնոսա, եւ արարէք ընդ նոսա զինչ հաճոյ է յաչս ձեր. եւ առնս այսմիկ մի՛ առնէք ըստ անզգամութեան բանիդ այդորիկ։
Եւ ասէ դժնիկ ցծառս. Թէ արդարեւ օծանիցէք զիս թագաւորել ի վերայ ձեր, եկայք ծածկեցարուք ընդ հովանեաւ իմով, եթէ ոչ, ելանիցէ հուր ի դժնկէ աստի, եւ կերիցէ զեղեւնափայտս Լիբանանու։