35 Եւ արբուցին եւ յայնմ գիշերի գինի հօրն իւրեանց, եւ եմուտ կրտսերն եւ ննջեաց ընդ հօրն իւրում. եւ ոչ գիտէր ի ննջելն նորա եւ ի յառնել։
Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր եւ ասէ երէցն ցկրտսերն. Ահա ննջեցի ես երէկ ընդ հօր իմում. արբուսցուք նմա գինի եւ ի գիշերիս յայսմիկ, եւ մուտ ննջեա ընդ նմա, եւ յարուսցուք զաւակ ի հօրէ մերմէ։
Եւ յղացան երկոքին դստերքն Ղովտայ ի հօրէն իւրեանց։
Տեսից՝՝ զերկինս, զգործս մատանց քոց, զլուսին եւ զաստեղս զորս դու հասատեցեր.
Զի եթէ եւթն անգամ անկանիցի արդարն՝ կանգնեսցի. իսկ ամպարիշտք տկարասցին ի չարիս։
Շուրջ եկի ես եւ սիրտ իմ ճանաչել, նա եւ խորհել եւ խնդրել զիմաստութիւն եւ զհանճար, եւ գիտել զամպարշտի զուրախութիւն եւ զլլկանս եւ զծփանս.
Զգոյշ լերուք անձանց, գուցէ ծանրանայցեն սիրտք ձեր շուայտութեամբ եւ արբեցութեամբ եւ հոգովք աշխարհականօք, եւ յանկարծակի հասանիցէ ի վերայ ձեր օրն այն.
Ամենեցուն վախճան մերձեալ է. զգաստացարուք այսուհետեւ եւ լերուք զուարթունք յաղօթս։