Եւ ասէ Սարա ցԱբրամ յերկրին Քանանացւոց՝՝. Որովհետեւ արգել զիս Տէր ի ծնանելոյ, արդ մուտ առ աղջիկդ իմ, զի արարից ինձ որդի ի դմանէ։ Եւ ունկնդիր եղեւ Աբրամ ձայնի Սարայի։
Եւ սկայք էին ի վերայ երկրի յաւուրսն յայնոսիկ. եւ յետ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն Աստուծոյ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնան իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն որ յաւիտենից արք անուանիք։
Եւ բուռն հարկանիցեն եւթն կին զառնէ միոջէ եւ ասիցեն. Հաց՝ զմեր կերիցուք, եւ հանդերձ՝ զմեր զգեցցուք, բայց միայն անուն քո կոչեսցի ի վերայ մեր. բարձ ի մէնջ զնախատինս մեր։
Եւ եթէ բնակեսցեն եղբարք ի միասին, եւ մեռանիցի մի ոք ի նոցանէ, եւ զաւակ ոչ իցէ նորա, մի՛ լինիցի կին մեռելոյն արտաքոյ առն ումեք որ մերձաւոր չիցէ նորա՝՝. այլ եղբայր առն իւրոյ մտցէ առ նա, եւ առցէ զնա իւր կնութեան, եւ բնակեսցէ ընդ նմա՝՝.