Ամբարձ Ղովտ զաչս իւր եւ ետես զամենայն կողմանս Յորդանանու, զի ամենայն յուռթի էր, մինչչեւ կործանեալ էր Աստուծոյ զՍոդոմ եւ զԳոմոր, իբրեւ զդրախտն Աստուծոյ էր եւ իբրեւ զերկիրն Եգիպտացւոց՝ մինչեւ ի գալ ի Սեգովր։
Եւ ի մարգարէսն Երուսաղեմի տեսի արհաւիրս. զի շնային եւ երթային զհետ ստութեանց, եւ օգնական լինէին ձեռաց չարաց, առ ի չդառնալոյ իւրաքանչիւր ումեք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ. եղեն ինձ ամենեքին իբրեւ զՍոդոմ, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զԳոմոր։
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։