18 Եւ ասէ Ղովտ ցնոսա. Աղաչեմ, Տէր,
Եւ եղեւ իբրեւ հանին զնոսա արտաքս, ասեն. Ապրեցո զանձն քո, մի՛ դառնայցես յետս, եւ մի՛ կայցես յամենայն կողմանս աշխարհիդ՝՝. զերծիր ի լեառն, գուցէ ընդ նոսա ըմբռնիցիս։
որովհետեւ եգիտ ծառայ քո ողորմութիւն առաջի քո, եւ մեծ արարեր զարդարութիւն քո զոր առնես յիս ապրել անձին իմոյ. եւ արդ ես ոչ կարեմ զերծանել ի լեառն, գուցէ հասանիցեն ինձ չարիքն եւ մեռանիցիմ։
Եւ ասէ ցնա. Արձակեա զիս, քանզի այգ եղեւ. եւ նա ասէ. Ոչ արձակեցից զքեզ, եթէ ոչ օրհնեսցես զիս։
զի այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ Սուրբն Իսրայելի, որ արար զայնս որ յապայն գալոց են. Հարցէք զիս վասն որդւոցն իմոց եւ դստերաց,՝՝ եւ վասն գործոց ձեռաց իմոց պատուէր տուք ինձ։
Եւ Պետրոս ասէ. Քաւ լիցի, Տէր, զի ոչ երբեք կերայ խառնակ ինչ եւ անսուրբ։
Պատասխանի ետ Անանիա. Տէր, լուայ ի բազմաց վասն առնն այնորիկ, որչափ արար չարիս սրբոց քոց յԵրուսաղէմ.
