14 Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։
Եւ իբրեւ եղեւ առաւօտ, փութացուցանէին հրեշտակքն զՂովտ եւ ասէին. Արի առ զկին քո եւ զերկուս դստերս քո զոր ունիս, եւ ել աստի, զի մի՛ եւ դու կորնչիցիս ընդ անօրէնութիւնս քաղաքիդ։
Եւ կոչեաց փարաւոն զՄովսէս եւ զԱհարոն գիշերայն, եւ ասէ ցնոսա. Արիք եւ ելէք ի ժողովրդենէ իմմէ, ե՛ւ դուք ե՛ւ որդիքն Իսրայելի. երթայք եւ պաշտեցէք զՏէր Աստուած ձեր՝՝, որպէս ասացէք։
եւ ասեն Յեզոնիա որդի Ովսէի, եւ Յովնան որդի Կարէի, եւ ամենայն արք ամբարտաւանք՝ ցԵրեմիա. Սուտ խօսիս դու, ոչ առաքեաց զքեզ Տէր Աստուած մեր առ մեզ՝ ասել, թէ՝ Մի՛ մտանէք յԵգիպտոս բնակել անդ.
Փախերուք ի միջոյ Բաբելոնի, եւ ապրեցուցէք իւրաքանչիւր զանձն իւր, եւ մի՛ կործանիցիք յանիրաւութեանց նորա. զի ժամանակ վրէժխնդրութեան է նորա ի Տեառնէ, զհատուցումն նորա ինքն հատուսցէ։
Եւ խօսեցաւ ընդ ժողովրդեանն եւ ասէ. Մեկնեցարուք ի վրանաց արանց խստասրտացդ այդոցիկ, եւ մի՛ մերձենայցէք յինչ ի դոցա, զի մի՛ կորնչիցիք ընդ ամենայն մեղս դոցա։