Եւ երեւեցաւ նմա Տէր ի գիշերին յայնմիկ եւ ասէ. Ես եմ Աստուած հօր քո. մի՛ երկնչիր, զի ընդ քեզ եմ, եւ օրհնեցից զքեզ եւ բազմացուցից զզաւակ քո վասն Աբրահամու հօր քո։
Զի ոչ եթէ այս տուն իմ է ընդ հզօրին Աստուծոյ.՝՝ ուխտ յաւիտենական եդ ինձ, պատրաստական յամենայն ժամանակի պահել, զի ամենայն փրկութիւն իմ եւ ամենայն կամք իմ Տէր։
Ասէի. Դարձարուք իւրաքանչիւր ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ բնակեսջիք յերկրիդ զոր ետու ձեզ եւ հարց ձերոց յաւիտենից մինչեւ ցյաւիտեանս.
Որդի մարդոյ, բնակիչք աւերակաց երկրին Իսրայելի ասեն. Մի մարդ էր Աբրահամ, եւ կալաւ զերկիրն. եւ արդ մեք բազումք եմք, եւ մեզ տուեալ է երկիրն ի ժառանգութիւն, ո՞չ ժառանգիցեմք զնա։՝՝
Եւ ասէ Մովսէս ցՅոբաբ որդի Հռագուելի Մադիանացի, ցաներն Մովսիսի. Ահա մեք չուեմք ի տեղին զոր ասաց Տէր տալ զնա մեզ. եկ ընդ մեզ, եւ բարի արասցուք քեզ. զի Տէր խոստացաւ բարութիւնս Իսրայելի։
Քանզի ոչ վասն արդարութեան քո եւ ոչ վասն անբծութեան սրտի քո մտանես ժառանգել զերկիր նոցա, այլ վասն անօրէնութեան ազգացն այնոցիկ Տէր Աստուած քո սատակեսցէ զնոսա յերեսաց քոց, եւ զի հաստատեսցէ զուխտն զոր երդուաւ Տէր հարցն մերոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից։