21 Բայց զուխտ իմ հաստատեցից ընդ Իսահակայ՝ զոր ծնցի քեզ Սառա ի ժամանակի յայսմիկ ի միւսում տարւոջ։
Եւ ասէ Աստուած ցԱբրահամ. Այո, ահա Սառա կին քո ծնցի քեզ որդի. եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ նմա յուխտ յաւիտենական, եւ ընդ զաւակի նորա յետ նորա։
Եւ ասէ. Դարձեալ եկից առ քեզ ի ժամանակի յայսմիկ ի սոյն աւուրս՝՝, եւ ունիցի որդի Սառա կին քո. եւ Սառա ունկն դնէր առ դրան խորանին, քանզի յետոյ նորա կայր։
Միթէ տկարանայցէ՞ առ ի յԱստուծոյ բան. ի ժամանակի յայսմիկ դարձայց առ քեզ ի սոյն աւուրս՝՝, եւ եղիցի Սառայի որդի։
Եւ Տէր յայց ել Սառայի որպէս եւ ասաց, եւ արար Տէր Սառայի որպէս եւ խօսեցաւ։
Չուեաց Իսրայէլ, ինքն եւ ամենայն որ ինչ իւր էր, եւ եկն ի Ջրհորն երդման, եւ մատոյց պատարագ Աստուծոյ հօր իւրոյ Իսահակայ։
Եւ օրհնեաց զնոսա եւ ասէ. Աստուած, որում հաճոյ եղեն հարքն իմ առաջի նորա, Աբրահամ եւ Իսահակ, Աստուած՝ որ կերակրէ զիս ի մանկութենէ իմմէ մինչեւ ցայսօր,
Երանի՛ թէ ի դժոխս պահէիր զիս, եւ թաքուցանէիր զիս մինչեւ անցանէր բարկութիւն քո. եւ ժամանակէիր ինձ ժամանակ՝ յորում առնէիր ինձ յիշատակ։
Եւ լուաւ Աստուած հեծութեան նոցա, եւ յիշեաց Աստուած զուխտ իւր որ ընդ Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած հօր քո, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ։ Եւ դարձոյց Մովսէս զերեսս իւր, քանզի երկնչէր հայել առաջի Աստուծոյ՝՝։
Որպէս խօսեցաւ առ հարս մեր՝ Աբրահամու եւ զաւակի նորա յաւիտեան։
առնել ողորմութիւն ընդ հարս մեր, եւ յիշել զուխտն իւր սուրբ։
Ասէ ցնոսա. Ոչ է ձեզ գիտել զժամս եւ զժամանակս, զոր Հայր եդ յիւրում իշխանութեան.
Քանզի աւետեաց իսկ է բանս այս, թէ՝ Ի ժամանակի յայսմիկ եկից, եւ եղիցի որդի Սառայի։
Ապա եթէ դուք Քրիստոսի էք, ուրեմն Աբրահամու զաւակ էք, ըստ աւետեացն ժառանգք։
Հաւատովք պանդխտեցաւ յերկրին աւետեաց իբրեւ յօտարութեան, խորանօք բնակեաց Իսահակաւ եւ Յակովբաւ հանդերձ, ժառանգակցօք նոցին աւետեաց։