13 Եւ կարդաց Ագար զանուն Տեառն որ խօսեցաւ ընդ նմա, եւ ասէ. Դու ես Աստուած որ հայեցար յիս։ Քանզի ասաց եթէ յանդիման իսկ տեսի զայն որ երեւեցաւն ինձ։
Եգիտ զնա հրեշտակ Տեառն յաղբեւր ջուրց յանապատի անդ, յաղբեւրն որ ի ճանապարհին Սուրայ է։
Եւ կոչեաց Աբրահամ զանուն տեղւոյն այնորիկ Տէր ետես. զի ասիցեն ցայսօր. Ի լերինն յայնմիկ Տէր երեւեցաւ։
Զահի հարաւ եւ ասէ. Ահեղ իմն է տեղիս այս. եւ ոչ է սա եթէ ոչ տուն Աստուծոյ, եւ այս է դուռն երկնից։
Եթէ ոչ Աստուած հօր իմոյ, Աստուած Աբրահամու եւ Երկեւղն Իսահակայ էր ընդ իս, այժմ թերեւս ունայն իսկ արձակէիր զիս. այլ զտառապանս իմ եւ զվաստակս ձեռաց իմոց ետես Աստուած, եւ յանդիմանեաց զքեզ երէկ։
Եւ կոչեաց Յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ Տեսիլ Աստուծոյ՝՝. զի տեսի զԱստուած դէմ յանդիման, եւ ապրեցաւ անձն իմ։
Եւ ծագեաց նմա արեւ իբրեւ անց Տեսիլն Աստուծոյ. եւ նա կաղայր երթայր ի զըստէ անտի։
Եւ յընտրելոցն Իսրայելի ոչ ծախեցաւ եւ ոչ մի. եւ երեւեցան ի տեղւոջն Աստուծոյ՝՝, եւ կերան եւ արբին։
Յամենայն տեղիս աչք Տեառն դիտեն զբարիս եւ զչարս։
Զի առաջի աչաց Աստուծոյ են ճանապարհք առն, եւ յամենայն շաւիղս նորա դիտէ։
Եւ շինեաց անդ Գեդէոն սեղան Տեառն, եւ կոչեաց զնա Խաղաղութիւն Տեառն մինչեւ ցայսօր. եւ մինչդեռ ինքն անդէն էր՝՝ յԵփրա հօր իւրոյ Եսրեայ։