Եւ շինեաց Դաւիթ անդ սեղան Տեառն, եւ եհան ողջակէզս եւ վասն փրկութեան՝՝. եւ գոչեաց առ Տէր, եւ լուաւ նմա հրով յերկնից ի վերայ սեղանոյ ողջակիզին, եւ ծախեաց զողջակէզսն։՝՝
Եւ լեառն Սինա ծխէր առ հասարակ, քանզի իջեալ կայր Աստուած ի վերայ նորա հրով, եւ ելանէր ծուխ նորա իբրեւ զծուխ հնոցի, եւ զարհուրեցաւ ամենայն ժողովուրդն յոյժ։
զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ արարէք ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ, եւ եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած։
Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ի վերուստ ի սեղանոյն յերկինս՝ ամբարձաւ հրեշտակն Տեառն բոցով սեղանոյն, եւ Մանովէ եւ կին նորա հայէին. եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։
Եւ ձգեաց հրեշտակն Տեառն զծայր գաւազանին որ ի ձեռին իւրում, եւ հասոյց ի միսն եւ ի բաղարջսն. եւ բորբոքեցաւ հուր ի վիմէ անտի, եւ եկեր զմիսն եւ զբաղարջսն. եւ հրեշտակն Տեառն գնաց յաչաց նորա։