Եւ խօսեցաւ Յովսէփ ընդ եղբարս իւր եւ ասէ. Ես աւասիկ մեռանիմ. այցելութեամբ այց արասցէ ձեզ Աստուած, եւ հանցէ զձեզ յերկրէս յայսմանէ յերկիրն զոր երդուաւ Աստուած տալ հարցն մերոց Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Եւ եղեւ ի հասարակ գիշերի եւ Տէր եհար զամենայն անդրանիկ յերկրին Եգիպտացւոց, յանդրանկանէ անտի փարաւոնի որ նստէր յաթոռ նորա, մինչեւ յանդրանիկ գերւոյն որ կայր ի վիրապի, եւ զամենայն անդրանիկ անասնոց։
զի Տէր Աստուած մեր նա եհան զմեզ եւ զհարս մեր յերկրէն Եգիպտացւոց ի տանէ ծառայութեան, եւ արար մեզ զնշանս մեծամեծս զայնոսիկ, եւ պահեաց զմեզ յամենայն ճանապարհին յորում գնացաք, եւ յամենայն ազգս ընդ որ անցաք։
Յորժամ եմուտ Յակոբ եւ որդիք նորա յԵգիպտոս, եւ լլկեաց զնոսա Եգիպտոս,՝՝ եւ աղաղակեցին հարքն մեր առ Տէր, եւ առաքեաց Տէր զՄովսէս եւ զԱհարոն, եւ եհան զհարսն մեր յԵգիպտոսէ եւ բնակեցոյց՝՝ ի տեղւոջս յայսմիկ։