14 Եւ ասէ Աստուած ցԱբրամ յետ մեկնելոյն Ղովտայ ի նմանէ. Հայեաց աչօք քովք եւ տես ի տեղւոջէ յայդմանէ յորում դու ես, ի կողմանէ հիւսիսոյ եւ հարաւոյ, յարեւելից եւ ի ծովու։
Ամբարձ Ղովտ զաչս իւր եւ ետես զամենայն կողմանս Յորդանանու, զի ամենայն յուռթի էր, մինչչեւ կործանեալ էր Աստուծոյ զՍոդոմ եւ զԳոմոր, իբրեւ զդրախտն Աստուծոյ էր եւ իբրեւ զերկիրն Եգիպտացւոց՝ մինչեւ ի գալ ի Սեգովր։
Եւ եղիցի զաւակ քո իբրեւ զաւազ երկրի, եւ ընդարձակեսցի ի ծովակողմն եւ ընդ արեւելս եւ ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ. եւ օրհնեսցին ի քեզ ամենայն ազգք երկրի եւ ի զաւակի քում։
Ամբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես զամենեսին, զի ահաւադիկ՝՝ ժողովեցան եւ եկին առ քեզ. Կենդանի եմ ես՝ ասէ Տէր, զի զամենեսին զնոսա իբրեւ զպատմուճան զգեցցիս, եւ արկցես զնոսա զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին։
Համբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես ժողովեալ առ քեզ զամենայն մանկունս քո. զի՝՝ եկին հասին ի հեռաստանէ որդիք քո, եւ դստերք քո ի վերայ ուսոց նոցա բարձեալ բերիցին՝՝։
ել ի կատար կոփածոյիդ, եւ հայեցեալ աչօք քովք ընդ ծովակողմն եւ ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ եւ ընդ արեւելս, տես աչօք քովք. քանզի ոչ անցանիցես ընդ այդ Յորդանան։