Եւ մեկնեցաւ անտի ի լեառնն ընդ արեւելս ի Բեթէլ. եւ եհար անդ զխորան իւր ի Բեթէլ, յանդիման ծովուն եւ Անգէի ընդ արեւելս՝՝. եւ շինեաց անդ սեղան Տեառն, եւ կոչեաց յանուն Տեառն։
Տէր Աստուած երկնից եւ Աստուած երկրի՝՝, որ առ զիս ի տանէ հօր իմոյ եւ յերկրէն ուստի ծնեալ էի, որ խօսեցաւն ընդ իս եւ երդուաւ ինձ եւ ասէ. Զաւակի քում տաց զերկիրդ զայդ, նա առաքեսցէ զհրեշտակ իւր առաջի քո, եւ առցես անտի կին որդւոյ իմում Իսահակայ։
Պանդխտեաց յերկրիս յայսմիկ, եւ եղէց ընդ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ. զի քեզ եւ զաւակի քում տաց զամենայն զերկիրս զայս, եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ Աբրահամու հօր քում։
Եւ Տէր հաստատեալ կայր ի նմա, եւ ասէ. Ես եմ Տէր, Աստուած Աբրահամու հօր քո, եւ Աստուած Իսահակայ. մի՛ երկնչիր, զի՝՝ զերկիրդ յորում դուդ ննջեցեր, քեզ տաց զդա եւ զաւակի քում։
Եւ խօսեցաւ Յովսէփ ընդ եղբարս իւր եւ ասէ. Ես աւասիկ մեռանիմ. այցելութեամբ այց արասցէ ձեզ Աստուած, եւ հանցէ զձեզ յերկրէս յայսմանէ յերկիրն զոր երդուաւ Աստուած տալ հարցն մերոց Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Եւ շինեաց անդ Դաւիթ սեղան Տեառն Աստուծոյ, եւ եհան ողջակէզս եւ խաղաղականս ի վերայ նորա։ Եւ յաւել Սողոմոն ի սեղանն յետոյ, զի փոքր էր զառաջինն։ Եւ լուաւ Տէր՝՝ երկրին, եւ արգելաւ սատակումն յԻսրայելէ։
Եւ յարեաւ Յեսու Յովսեդեկեանց եւ եղբարք նորա քահանայք, եւ Զորաբաբէլ որդի Սաղաթիելի եւ եղբարք նորա վեց, եւ շինեցին սեղան զոհից Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի՝ մատուցանել ի վերայ նորա ողջակէզս, ըստ գրելոցն յօրէնսն Մովսիսի առնն Աստուծոյ։
Եւ գրեաց Մովսէս զամենայն զպատգամսն Տեառն, եւ կանխեալ Մովսիսի ընդ առաւօտն, շինեաց սեղան ի ստորոտ լերինն, եւ երկոտասան վէմ կանգնեաց ըստ երկոտասան ազգացն Իսրայելի։
Յաւուրսն յայնոսիկ ժողովեսցին տունն Իսրայելի առ տունն Յուդայ՝՝. եւ եկեսցեն ի միասին ի հիւսիսոյ եւ յամենայն գաւառաց՝՝ յերկիրն յորում ժառանգեցուցի զհարս նոցա։
Մի՛ տեսցեն արք որ ելին յԵգիպտոսէ, ի քսանամենից եւ ի վեր, որ գիտիցեն զչար եւ զբարի,՝՝ զերկիրն զոր երդուայ տալ Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ, զի ոչ եկին զհետ իմ.
Տեսէք զի ահա մատնեցի առաջի ձեր զերկիրն, մտէք ժառանգեցէք զերկիրն զոր երդուայ ես հարցն ձերոց, Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ, տալ նոցա եւ զաւակի նոցա յետ նոցա զերկիրն որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր՝՝։
սիրել զՏէր Աստուած քո եւ լսել ձայնի նորա եւ ունել զնմանէ, զի այն են կեանք քո եւ երկայնութիւն աւուրց քոց, բնակել յերկրին զոր երդուաւ Տէր հարցն քոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբա՝ տալ նոցա։
Եւ եղիցի յորժամ տանիցի զքեզ Տէր Աստուած քո յերկիրն զոր երդուաւ Տէր հարցն քոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ՝ տալ քեզ քաղաքս մեծամեծս եւ գեղեցիկս զոր ոչ շինեցեր,
Քանզի ոչ վասն արդարութեան քո եւ ոչ վասն անբծութեան սրտի քո մտանես ժառանգել զերկիր նոցա, այլ վասն անօրէնութեան ազգացն այնոցիկ Տէր Աստուած քո սատակեսցէ զնոսա յերեսաց քոց, եւ զի հաստատեսցէ զուխտն զոր երդուաւ Տէր հարցն մերոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Ըստ հաւատոց մեռան ամենեքին սոքա, եւ չեւ եւս ընկալեալ զաւետիսն. այլ ի հեռուստ տեսին զնոսա եւ ցնծացան, եւ խոստովան եղեն եթէ օտարք եւ պանդուխտք են յերկրի։
Եւ եկին ի Գալիլովթ Յորդանանու, որ է յերկրին Քանանու, եւ շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան առ եզերբ Յորդանանու, սեղան մեծ տեսանելով։