Եւ ասէ Յակոբ ցՇմաւոն եւ ցՂեւի. Ատելի արարէք զիս, երեւել անզգամ ամենայն՝՝ բնակչաց երկրիս ի մէջ Քանանացւոց եւ Փերեզացւոց. եւ ես սակաւաւոր եմ թուով, արդ եթէ ժողովիցին ի վերայ իմ եւ հարկանիցեն զիս, սատակելով սատակիցիմ ե՛ւ ես ե՛ւ տուն իմ։
Եւ ետուն ցՅակոբ զաստուածսն օտարոտիս որ էին ի ձեռս նոցա, եւ զգինդս որ յականջս իւրեանց. եւ ծածկեաց զնոսա Յակոբ ի ներքոյ բեւեկնոյն ի Սիկիմ, եւ կորոյս զնոսա մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
Եւ զոսկերսն Յովսեփու հանին որդիքն Իսրայելի յԵգիպտոսէ, եւ թաղեցին զնա ի Սիկիմ, ի բաժնի ագարակին զոր ստացաւ Յակոբ յԱմովրհացւոցն բնակելոցն ի Սիկիմ՝՝ որոջաց հարիւրոց, եւ ետ զայն Յովսեփայ ի բաժնի։
Եւ կանխեաց Յերոբաաղ, նա ինքն է Գեդէոն, եւ ամենայն զօրն ընդ նմա, եւ բանակեցան առ աղբերն Արեդայ. եւ բանակն Մադիամու եւ Ամաղեկայ՝՝ էր նոցա ընդ հիւսիսոյ ի Գաբաաթամ որ ի հովտի անդ։