19 Ընդէ՞ր ասացեր թէ Քոյր իմ է, եւ առի զդա ինձ կնութեան. եւ արդ աւանիկ կին քո առաջի քո. առ եւ գնա ի բաց։
Կոչեաց փարաւոն զԱբրամ, եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գործեցեր զայդ ընդ իս, զի ոչ պատմեցեր եթէ կին քո է։
Եւ պատուէր ետ արանց վասն Աբրամու յուղարկել զնա եւ զկին նորա եւ զամենայն որ ինչ էր նորա, եւ զՂովտ ընդ նմա։՝՝
Եւ առ Աբիմելէք հազար սատեր, եւ՝՝ արջառ եւ ոչխար, ծառայս եւ աղախնայս, եւ ետ Աբրահամու, եւ ետ ցնա զՍառա զկին իւր։
Եկ կեր ուրախութեամբ զհաց քո, եւ արբ սրտիւ զուարճացելով զգինի քո. զի արդէն իսկ հաճեցաւ Աստուած ի գործս քո։