Եւ ել Փուա արքայ Ասորեստանեայց ի վերայ երկրին. եւ Մանայեմ ետ Փուայ հազար տաղանդ արծաթոյ՝ լինել ձեռին նորա ընդ նմա, հաստատել զթագաւորութիւնն ի ձեռն սորա՝՝։
Եւ մինչդեռ նա խօսէր, այլ հրեշտակ եկն եւ ասէ ցՅոբ. Ասպատակաւորք ասպատակեցին ի մեզ երեք առաջք, եւ պատեցան զուղտուքն եւ գերեցին զնոսա, եւ զմանկտին կոտորեցին սրով. ես միայն ապրեալ՝ եկի պատմել քեզ։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ յաւելցէ Տէր ցուցանել զձեռն իւր, նախանձելիս առնել՝՝ զմնացորդս ժողովրդեան իւրոյ՝ որ մնացեալ իցեն յԱսորեստանեայց եւ յԵգիպտացւոց եւ ի Բաբելացւոց եւ յԵթովպացւոց եւ յԵղամացւոց եւ յելիցն արեւու եւ յԱրաբացւոց՝՝ եւ ի կղզեաց ծովու։
Ահագին է տեսիլն, եւ խստութիւն պատմեցաւ ինձ. որ արհամարհելոցն է՝ արհամարհէ, եւ որ անօրինելոցն է՝ անօրինէ։ Ի վերայ իմ հասին Եղամացիք, եւ հրեշտակք Պարսից գան ի վերայ իմ. արդ հեծեծեցից եւ մխիթարեցից զանձն իմ։՝՝
Եւ թողից ի վերայ նոցա նշան, եւ առաքեցից ի նոցանէ փրկեալս յազգս, ի Թարսիս եւ ի Փուղ եւ ի Ղուդ եւ ի Մոսոք՝՝ եւ ի Թոբէլ, եւ յԵլլադա եւ ի կղզիս հեռաւորս որոց չիցէ լուեալ զանուն իմ, եւ ոչ տեսեալ զփառս իմ. եւ պատմեսցեն զփառս իմ եւ զանուն իմ՝՝ ի մէջ ազգաց։
Անդ Եղամ, եւ ամենայն զօրութիւն նորա շուրջ զգերեզմանաւ նորա. ամենեքին վիրաւորք անկեալք ի սրոյ՝ իջին անթլփատք ի խորս երկրի, որ ետուն զահ իւրեանց յերկրին կենդանութեան, եւ ընկալան զտանջանս իւրեանց ընդ իջեալսն ի խորխորատ
Եւ եղեւ Հոգի Աստուծոյ ի վերայ նորա եւ՝՝ ամբարձեալ զառակս իւր ասէ. Ի Միջագետաց կոչեաց զիս Բաղակ արքայ Մովաբացւոց, ի լերանցն արեւելից, եւ ասէ. Եկ նզովեա դու ինձ զՅակոբ, եւ եկ անէծ ինձ զԻսրայէլ։