30 Եւ ամենայն գազանաց երկրի, եւ ամենայն թռչնոց երկնից, եւ ամենայն սողնոց որ սողին ի վերայ երկրի՝ որ ունիցի շունչ կենդանի, ամենայն խոտ դալար ի կերակուր. եւ եղեւ այնպէս։
Եւ դու առնուցուս քեզ յամենայն կերակրոց զոր ուտիցէք՝՝, եւ ժողովեսցես դու առ քեզ. եւ եղիցի քեզ եւ նոցա կերակուր։
Եւ ամենայն զեռուն որ է կենդանի՝ ձեզ լիցի ի կերակուր. իբրեւ զբանջար խոտոյ ետու ձեզ զամենայն։
Եւ ձագք նորա արեամբ թաթաւին. ուր ուրեք իցէ գէշ՝ անդ վաղվաղակի գտանին։
Փրծանիցին որդիք նոցա, բազմանայցեն ի ծննդեան իւրեանց, ելանիցեն՝ եւ անդրէն ոչ կրկնիցին՝՝։
Դիտէ զլերինս արօտի իւրոյ, եւ զհետս ամենայն դալարւոյ շրջի խնդրել։
Հասեալ ի վերայ առապար լերին՝ արար խնդութիւն չորքոտանեաց ի տարտարոսն։՝՝
Վերացուցանիցե՞ս զվիշապն կարթիւ, դնիցե՞ս պախուրցս շուրջ զցռկաւ նորա։
Ոչ եթող մարդկան մեղանչել նոցա, կշտամբեաց զթագաւորս վասն նոցա.
Ոչ այսպէս արար ամենայն ազգաց Տէր, եւ զդատաստանս իւր ոչ յայտնեաց նոցա։՝՝