ԱՌ ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3:17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
17 Բայց զայս ասեմ. Զկտակն յառաջագոյն հաստատեալ յԱստուծոյ ի Քրիստոս, օրէնքն որ յետ չորեքարեւր եւ երեսուն ամի եդան, ոչ կարեն խախտել առ ի խափանելոյ զաւետիսն։
Եւ ասացաւ առ Աբրամ. Գիտելով գիտասջիր, զի պանդուխտ եղիցի զաւակ քո յերկիր որ ոչ իւր իցէ. եւ ծառայեցուսցեն զնոսա եւ չարչարեսցեն, եւ տառապեցուսցեն՝՝ զնոսա ամս չորեքհարեւր։
Ապա թէ ոչ առնուցու յանձն այր նորա յաւուր յորում լսիցէն, ամենայն ուխտքն նորա եւ ամենայն սահմանքն զոր սահմանեաց զանձնէ իւրմէ՝ մի՛ հաստատեսցին. զի այրն ոչ առ յանձն. եւ Տէր անպարտ արասցէ զնա։
Իսկ արդ օրէնքն հակառա՞կ ինչ իցեն աւետեացն Աստուծոյ. քաւ լիցի. զի եթէ տուեալ էին օրէնքն որ կարող էին կենդանի առնել, ապա հաստատ յօրինաց անտի էր արդարութիւն։
զի էիք ի ժամանակին յայնմիկ առանց Քրիստոսի, եւ օտարացեալք յառաքինութենէն Իսրայելի, եւ տարագիրք յուխտից աւետեացն, եւ յոյս ինչ ոչ ունէիք եւ անաստուածք էիք յաշխարհի։
Ըստ հաւատոց մեռան ամենեքին սոքա, եւ չեւ եւս ընկալեալ զաւետիսն. այլ ի հեռուստ տեսին զնոսա եւ ցնծացան, եւ խոստովան եղեն եթէ օտարք եւ պանդուխտք են յերկրի։