Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։
եւ ետ զնոսա ի ձեռս Գաբաւոնացւոցն. եւ յարագեցին զնոսա ի լերինն առաջի Տեառն. եւ անդ անկան եւթանեքին նոքա ի միասին. եւ մեռան նոքա յաւուրս հնձոց, յառաջաւոր՝ ի սկզբան հնձոց գարեաց։
փոխանակ զի կակղացաւ սիրտ քո, եւ պատկառեցեր յերեսաց Տեառն իբրեւ լուար զոր ինչ խօսեցաւ ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա լինել յապականութիւն եւ յանէծս, եւ պատառեցեր զհանդերձս քո, եւ լացեր առաջի իմ. եւ ես լուայ, ասէ Տէր։
Եւ ոչ կարաց Տէր համբերել յերեսաց չարեաց իրաց ձերոց, եւ գարշելեացն զոր առնէիք. եւ եղեւ երկիրն ձեր յաւերակ եւ յանապատ եւ ի նզովս առ ի չգոյէ բնակչաց որպէս այսօր.
Զի յանձն իմ երդուայ, ասէ Տէր, թէ յապականութիւն եւ ի նախատինս եւ յանապատ եւ յանէծս եղիցիս ի մէջ բաժնի նորա՝՝, եւ ամենայն քաղաքք նորա եղիցին աւերակք յաւիտեան։
Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի նորա, ասէ Տէր ամենակալ. հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ հովուաց։
Զի որ միանգամ ի գործոց օրինացն են, ընդ անիծիւք են. քանզի գրեալ է թէ՝ Անիծեալ ամենայն մարդ որ ոչ կացցէ յամենայն գրեալսն ի գիրս օրինաց՝ առնել զամենայն։ ՎՋ
եւ մի՛ ագանիցի մարմին նորա ի փայտին, այլ թաղելով թաղեսջիք զնա ի նմին աւուր. զի անիծեալ յԱստուծոյ է ամենայն որ կախիցի զփայտէ. եւ մի՛ պղծիցէք զերկիրն զոր Տէր Աստուած քո տացէ քեզ ի ժառանգութիւն։
Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից։
ապա թէ ոչ՝ պարտ էր նմա բազում անգամ չարչարել ի սկզբանէ աշխարհի. բայց արդ աւասիկ մի անգամ ի կատարած յաւիտեանց յանարգութիւն մեղաց իւրով պատարագաւն յայտնեալ է։
նոյնպէս եւ Քրիստոս մի անգամ մատուցեալ պատարագ առ ի բառնալոյ զմեղս բազմաց. իսկ յերկրորդումն առանց մեղաց յայտնեսցի այնոցիկ, որ ակն ունիցին նմա հաւատովք ի փրկութիւն։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.
եւ ի Յիսուսէ Քրիստոսէ հաւատարիմ վկայէն, որ է անդրանիկ ի մեռելոց, եւ իշխան թագաւորութեանց երկրի. որ սիրեաց զմեզ, եւ ելոյծ զկապանս մեղաց մերոց՝՝ արեամբն իւրով.
Եւ օրհնէին երգս նորս եւ ասէին. Արժանի ես առնուլ զգիրդ եւ բանալ զկնիք դորա, զի զենար եւ գնեցեր զմեզ Աստուծոյ արեամբդ քով յամենայն ազգաց եւ ի լեզուաց եւ ի ժողովոց հեթանոսաց՝՝։