Եւ արարին զտօն բաղարջակերացն զեւթն օր, եւ ուրախ եղեն յԵրուսաղէմ՝՝. վասն զի ուրախ արար զնոսա Տէր Աստուած Իսրայելի՝՝. եւ Տէր դարձոյց զսիրտ թագաւորին Ասորւոց առ նոսա, զի օգնեսցէ եւ զօրացուսցէ զձեռս նոցա ի գործ տաճարին Տեառն՝՝ Աստուծոյ Իսրայելի։
Եւ յարեայ ի գիշերի ես եւ սակաւ արք ընդ իս. եւ ոչ պատմեցի արանցն, եթէ զի՞նչ Աստուած արկ ի սիրտ իմ առնել վասն Իսրայելի՝՝. եւ գրաստ ոչ էր ընդ իս, բայց միայն գրաստն յորոյ վերայ նստէի ես։
եւ թուղթ մի առ Ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ի կազմած դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր։ Եւ ետ ինձ թագաւորն. վասն զի ձեռն Աստուծոյ իմոյ էր ընդ իս բարութեամբ։
Եւ արկ Աստուած ի սիրտ իմ, եւ ժողովեցի զպատուականսն եւ զիշխանսն եւ զժողովուրդն ի ժողով մի. եւ գտի զգիրսն ազգահամարին որ էին ելեալ յառաջնում ի գերութենէն. եւ էր գրեալ ի նմա այսպէս.
Եւ ասէ Մովսէս ցփարաւոն. Ժամ դիր ինձ, առ ե՞րբ արարից աղօթս վասն քո եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո, սատակել զգորտդ ի քէն եւ ի ժողովրդենէ քումմէ եւ ի տանց ձերոց՝՝, բայց միայն ի գետ անդր մնասցեն։
Այլ այս է ուխտն զոր եդից տանն Իսրայելի յետ աւուրցն այնոցիկ, ասէ Տէր, տաց զօրէնս իմ ի միտս նոցա, եւ ի սիրտս նոցա գրեցից զնոսա, եւ եղէց նոցա Աստուած, եւ նոքա եղիցին ինձ ի ժողովուրդ։