Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Նա աւանիկ ազդ եղեւ յականջս Տեառն զօրութեանց այդ ամենայն՝՝. զի եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւեր դարձցին. եւ եթէ մեծամեծք եւ գեղեցիկք իցեն, ոչ ոք իցէ որ բնակիցէ ի նոսա։
Ես Տէր խօսեցայ. եւ եկեսցէ, եւ արարից եւ ոչ խորշեցայց, եւ ոչ ողորմեցայց, եւ ոչ մխիթարեցայց. այլ ըստ ճանապարհաց քոց եւ ըստ գնացից քոց դատեցայց զքեզ՝՝, ասէ Ադոնայի Տէր։ Վասն այդորիկ ես դատեցայց զքեզ ըստ արեանց քոց, եւ ըստ խորհրդոց քոց դատեցայց զքեզ, պիղծդ եւ անուանարկ, որ յաճախեցեր ի դառնութիւնս։՝՝
Եւ տեսիլն զոր տեսանէի, էր ըստ տեսլեանն զոր տեսանէի ի ժամանակի իբրեւ մտանէի օծանել զքաղաքն. եւ տեսիլ կառացն զոր տեսի, էր՝՝ ըստ տեսլեանն զոր տեսի ի վերայ Քոբար գետոյ. եւ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց։
Վասն այդորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, փոխանակ զի զսրբութիւնս իմ պղծեցեր ամենայն գարշելեօքն քովք, եւ ամենայն պղծալից պաշտամամբքն քովք, եւ ես մերժեցից զքեզ, եւ ոչ խնայեսցէ ի քեզ ակն իմ, եւ ոչ ողորմեցայց քեզ։
Եւ մի՛ խնայեսցէ ակն իմ ի քեզ եւ ոչ եւս ողորմեցայց. զի ըստ ճանապարհաց քոց հատուցից քեզ, եւ գարշելիքդ քո ի միջի քում եղիցին. եւ ծանիցես թէ ես եմ Տէր որ հարկանեմ զքեզ։
ծերոյն եւ տղայոյն, կուսին եւ երիտասարդին՝՝, եւ զկանայս կոտորեսջիք ի սատակումն, բայց յորոյ վերայ նշանն իցէ մի՛ մերձենայցէք. եւ սկիզբն՝ ի սրբութեանց իմոց արասջիք։ Եւ սկսան յարանց ծերոց որ էին ի ներքս ի տաճարին՝՝։