1 Եւ եղեւ յամին վեցերորդի յամսեանն հինգերորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն, ես նստէի ի տան իմում, եւ ծերքն Յուդայ նստէին առաջի իմ. եւ եղեւ ի վերայ իմ անդ ձեռն Ադոնայի Տեառն,
Եւ Եղիսէ նստէր ի տան իւրում, եւ ծերքն նստէին ընդ նմա. եւ առաքեաց այր առաջի երեսաց իւրոց. եւ մինչչեւ եկեալ էր հրեշտակին առ նա, ասէ ցծերսն, եթէ՝ Գիտիցէ՞ք զի առաքեաց որդի սպանողին առնուլ զգլուխ իմ. իբրեւ մտանիցէ հրեշտակն,՝՝ կալջիք զնա ընդ դրօքն. ո՞չ ապաքէն ձայն ոտից տեառն նորա զկնի նորա իցէ։
Վասն այնորիկ խօսեաց ընդ դոսա եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Այր ոք այր ի տանէդ Իսրայելի, որ դիցէ զխորհուրդս իւր ի սրտի իւրում, եւ զտանջանս անիրաւութեան իւրոյ կարգեսցէ առաջի աչաց իւրոց, եւ եկեսցէ առ մարգարէ՝ հարցանել նովաւ յինէն,՝՝ ես Տէր պատասխանի տաց նմա ըստ այնմ զոր ի մտի ունիցի.
Եւ ձեռն Տեառն եղեալ ի վերայ իմ յերեկորեայն՝ մինչչեւ եկեալ էր նորա, եւ եբաց զբերան իմ մինչչեւ եկեալ էր՝՝ ընդ առաւօտն. եւ ի բանալ բերանոյ իմոյ՝ ոչ եւս ամփոփեցաւ անդրէն։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Եւ եղեւ ի քսաներորդի եւ հինգերորդի ամի գերութեան մերոյ, յամսեանն առաջնում որ օր մետասան էր ամսոյն, ի չորեքտասաներորդի ամի առնլոյ քաղաքին, յաւուր յայնմիկ եղեւ ի վերայ իմ ձեռն Տեառն։
Թագաւորն սգասցի, եւ իշխանն զգեցցի զապականութիւն, եւ ձեռք ժողովրդեան երկրին լքցին. ըստ ճանապարհաց նոցա արարից նոցա, եւ ըստ դատաստանաց նոցա առից վրէժ ի նոցանէն, եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր։