Եւ հասցէ ի վերայ քո կորուստ՝ զոր ոչ գիտիցես, եւ խորխորատ՝ եւ անկցիս ի նա՝՝. եւ եկեսցէ ի վերայ քո թշուառութիւն, եւ ոչ կարասցես սուրբ լինել՝՝. եւ եկեսցէ ի վերայ քո յանկարծակի կորուստ, եւ ոչ ծանիցես։
Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
Հարց վասն մեր զՏէր, զի Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց եհաս ի վերայ մեր. թերեւս արասցէ Տէր ի վերայ մեր ըստ ամենայն իւրոցն սքանչելեաց, եւ դարձուսցէ ի մէնջ։
Կործանեցին յերկիր զդրունս նորա, եւ խորտակեցին զնիգս նորա. թագաւորք նոցա եւ իշխանք նոցա ի մէջ հեթանոսաց. ոչ գոյին օրէնք եւ մարգարէք, եւ ոչ էին այնք որ տեսանէին՝՝ տեսիլս ի Տեառնէ։
Եւ եղիցի թէ ասիցեն ցքեզ. Վասն է՞ր հեծես, ասասցես. Զի բօթ լուայ, եւ գալոց է. եւ բեկցին ամենայն սիրտք, եւ ամենայն ձեռք լքցին, եւ ցամաքեսցի ամենայն մարմին եւ ամենայն շունչ, եւ ամենայն երանք ապականեսցին գիջութեամբ՝՝. ահաւասիկ գայ եւ եղիցի, ասէ Տէր Տէր Աստուած՝՝։
Եւ քահանայք նորա անարգէին զօրէնս իմ եւ պղծէին զսրբութիւնս իմ. եւ զսուրբն ի պղծոյն ոչ ընտրէին, եւ զարատաւորն յանարատէ անտի ոչ զատուցանէին. եւ ի շաբաթուց իմոց ծածկէին զաչս իւրեանց, եւ զշաբաթս իմ պղծէին՝՝ ի միջի նոցա։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Եւ եղեւ յամին վեցերորդի յամսեանն հինգերորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն, ես նստէի ի տան իմում, եւ ծերքն Յուդայ նստէին առաջի իմ. եւ եղեւ ի վերայ իմ անդ ձեռն Ադոնայի Տեառն,