Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Եւ դարձուցից ի սուգ զտօնս ձեր, եւ զամենայն երգս ձեր յողբս, եւ ածից ի վերայ ամենայն հասակաց քուրձ, եւ ի վերայ ամենայն գլխոց կնդութիւն. եւ արարից նմա իբրեւ սուգ սիրելւոյ, եւ որոց ընդ նմայն իցեն՝ իբրեւ օր ցաւոց՝՝։