Զի այգի Տեառն զօրութեանց՝ տունն Իսրայելի է, եւ մարդն Յուդայ՝ նորատունկ սիրելի. մնացի զի արասցէ իրաւունս, եւ արար անիրաւութիւն, եւ ոչ արդարութիւն՝ այլ աղաղակ։
Զոր օրինակ ցրտացուցանէ գուբ զջուր իւր, այնպէս եւ նա ցրտացուցանէ զչարիս իւր. ամպարշտութիւն եւ չարութիւն լուիցի ի միջի նորա, յանդիման իւր հանապազ. ցաւովք եւ տանջանօք՝՝
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Շատ լիցի ձեզ, իշխանքդ Իսրայելի. արդ ի բաց արարէք զապիրատութիւն եւ զչուառութիւն, իրաւունս եւ արդարութիւն արարէք, ի բաց մերժեցէք զբռնաւորութիւն ի ժողովրդենէ իմմէ, ասէ Տէր Աստուած։
Վասն այդորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, փոխանակ զի զսրբութիւնս իմ պղծեցեր ամենայն գարշելեօքն քովք, եւ ամենայն պղծալից պաշտամամբքն քովք, եւ ես մերժեցից զքեզ, եւ ոչ խնայեսցէ ի քեզ ակն իմ, եւ ոչ ողորմեցայց քեզ։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ծափս հար ձեռամբ, եւ դոփեա ոտամբ, եւ ասասցես. Վա՛շ վա՛շ ի վերայ գարշելեացն եւ չարեաց՝՝ տանն Իսրայելի, զի սրով եւ մահուամբ եւ սովով անկցին։
Եւ ասէ ցիս. Տեսե՞ր զայդ, որդի մարդոյ. միթէ փո՞քր ինչ իցէ անօրէնութիւն տանդ Իսրայելի՝՝ զոր գործեն աստ, զի լցին զերկիրդ անօրէնութեամբք, եւ դարձան ի բարկացուցանել զիս. եւ ահա ձկտեն զբազուկ որթոյն ընդ արհամարհանս՝՝։
Զոր օրինակ՝՝ կերան զմարմինս ժողովրդեան իմոյ, եւ զմորթ նոցա մորթեցին ի նոցանէն, եւ զոսկերս նոցա փշրեցին, եւ յօշեցին զմարմինս նոցա իբրեւ ի կաթսայս, եւ զմիս նոցա իբրեւ ի պուտունս,
Արծաթ նոցա եւ ոսկի մի՛ կարասցեն փրկել զնոսա յաւուր բարկութեան Տեառն, եւ հրով նախանձու նորա մաշեսցի ամենայն երկիր. զի վախճան եւ տագնապ՝՝ արասցէ ի վերայ ամենայն բնակչաց երկրի։