6 Զի փոխեցին զիրաւունս իմ ընդ անիրաւութեանն հեթանոսաց, եւ զօրէնս իմ ընդ օրէնս աշխարհացն՝՝ որ շուրջ էին զնովաւ. զի զիրաւունս իմ մերժեցին, եւ յօրէնս իմ ոչ գնացին։
քանզի մեղաք մեք եւ թագաւորք մեր եւ իշխանք եւ քահանայք եւ հարքն մեր, եւ ոչ արարաք զպատուիրանս քո, եւ ոչ հայեցաք յօրէնս քո եւ ի վկայութիւնս զոր եդիր առ մեզ.
եւ զգթութիւնս քո եւ զբազում բարութիւնս՝ զոր ետուր մեզ եւ յերկրիս յայսմիկ ի լայնս եւ յընդարձակ եւ ի պարարտ զոր ետուր մեզ, ոչ գիտացաք՝ ծառայել քեզ. այլ դարձուցաք զսիրտս մեր յօրինաց քոց, եւ մատնեցաք մեք ի գերութիւն վասն մեղաց մերոց։՝՝
Մի՛ երբեք ասասցեն ի հեթանոսս, թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա. այլ յայտնի ինչ լիցի ի վերայ հեթանոսաց առաջի աչաց մերոց, առ ի խնդրել զվրէժ արեանց ծառայից քոց որ հեղաւ։
դարձան յանիրաւութիւնս հարցն իւրեանց առաջնոց, որք ոչ կամեցան լսել բանից իմոց. եւ ահաւադիկ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայել նոցա. եւ ցրեցին տունն Իսրայելի եւ տունն Յուդայ զուխտն իմ, զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։
Նա եւ Շամրին զկէս յանցանաց քոց ոչ յանցեաւ. եւ յաճախեցեր զանօրէնութիւնս քո առաւել քան զնոսա, եւ արդարացուցեր զքորս քո յամենայն անօրէնութիւնս քո զոր արարեր։
Քանզի սպրդեցին մտին ոմանք, որ յառաջագոյն իսկ կատարեալ էին ի սոյն դատաստան, ամբարիշտք, որ զԱստուծոյ մերոյ շնորհսն դարձուցին յանկարգութիւն. եւ զմի միայն զԻշխանն եւ զՏէր մեր Յիսուս Քրիստոս ուրացեալք։