1 Եւ դու, որդի մարդոյ, ա՛ռ քեզ սուսեր յեսանասուր, սուր քան զսրբիչ՝՝ վարսավիրայից. ստանայցես զայն քեզ, եւ ածիցես զայն զգլխով քով եւ զմօրուօք. եւ առցես կշիռս եւ կշռեսցես զնոսա։
Յաւուր յայնմիկ գերծցէ Տէր սրովն մեծաւ եւ արբեցելով, որ է յայնկոյս գետոյն թագաւորին Ասորեստանեայց՝՝, զգլուխ եւ զմազ ոտից, եւ զմօրուսն սրբեսցէ։
Յայնժամ ասէ ցիս՝՝ Տէր. Երթ ստացիր քեզ կուժ մի ստեղծեալ ի կաւոյ, եւ ածցես ի ծերոց ժողովրդեանն եւ ի ծերոց քահանայիցն.
Եւ դու, որդի մարդոյ, առ դու քեզ աղիւս մի, եւ դիցես զնա առաջի երեսաց քոց. եւ նկարեսցես ի նմա զքաղաքն Երուսաղէմ։
Եւ զգլուխս իւրեանց մի գերծցեն, եւ զվարսս իւրեանց մի՛ անօսրացուսցեն, ծածկելով ծածկեսցեն՝՝ զգլուխս իւրեանց։
Եւ մի՛ գերծուցուն զգլուխս իւրեանց ի վերայ մեռելոյ՝՝ ի կնտութիւն, եւ զտեսիլ մօրուաց մի՛ գերծուցուն, եւ ի մարմինս իւրեանց վէտս մի՛ հատանիցեն.