Եւ եղիցին ի սրբութիւնս իմ պաշտօնեայք, բարապանք դրանց տանդ, եւ սպասաւորք տաճարիդ. նոքա զենուցուն զողջակէզս եւ զզոհս ժողովրդեանն, եւ նոքա կացցեն առաջի ժողովրդեանն՝ լինել նոցա ի սպասաւորս։
եւ ասէ ցիս. Այս է տեղի յորում եփիցեն քահանայքն զվասն անգիտութեանն եւ զվասն մեղացն. անդ եփեսցեն եւ զմաննայն, ամենեւին մի՛ ելանել ի սրահն՝՝ արտաքին սրբել զժողովուրդն։
Եւ եմոյծ զիս առաջի դրան տաճարին, եւ ահա ելանէր ջուր ի ներքոյ վարագուրաց տաճարին ընդ արեւելս, զի երեսք տաճարին հայէին ընդ արեւելս. եւ ջուրն հոսէր յաջմէ կողմանէ տաճարին հիւսիսոյ ի սեղանն կոյս՝՝։