13 Եւ բուծ մի տարեւոր անարատ արասցէ յողջակէզ Տեառն, հանապազօր այգուն այգուն արասցէ զայն.
Հաստատեաց զաշխարհ զի մի՛ սասանեսցի. պատրաստ է աթոռ քո ի սկզբանէ, յաւիտեանս դու ես։
Ոչխար՝՝ կատարեալ՝ արու, տարեւոր, անարատ լիցի ձեզ. յօդեաց եւ յայծեաց առնուցուք։
Տէր Տէր տայ՝՝ ինձ լեզու խրատու, զի գիտացից խօսել ի ժամու զբանն. պատրաստեաց զիս ընդ առաւօտս. յաւել ինձ ունկն ի լսել.
Եւ յորժամ լնուցուն աւուրք սրբութեան նորա ի վերայ ուստերն կամ դստերն, ածցէ գառն տարեւոր յողջակէզ, եւ զոյգս աղաւնւոյ կամ տատրակի՝՝ վասն մեղաց ի դուռն խորանին վկայութեան առ քահանայն,
Եւ զնուէր ողջակիզին շաբաթուց ի շաբաթս, ի վերայ հանապազորդ ողջակիզին եւ զնորուն նուէր՝՝։
Ի վաղիւ անդր տեսանէ զՅիսուս զի գայր առ նա. եւ ասէ. Ահաւասիկ Գառն Աստուծոյ որ բառնայ զմեղս աշխարհի։
Զի երկիր պագցեն նմա ամենայն որ բնակեալ են ընդ երեսս երկրի. որոց ոչ են գրեալ անուանք նոցա ի դպրութիւն կենաց Գառինն զենլոյ ի սկզբանէ աշխարհի։