ետես, եւ ահա թագաւորն կայր ի տեղւոջն իւրում, ի մուտս ճանապարհին, պետքն եւ փողքն եւ իշխանքն՝՝ շուրջ զարքայիւ. եւ ամենայն ժողովուրդն զուարճացեալ հարկանէին զփողսն, եւ երգէին նուագարանօքն երգս, եւ օրհնէին զօրհնութիւնսն. եւ պատառեաց Գոթողիա զզգեստն իւր, գոչեաց եւ ասէ. Դաւաճանութեամբ խարդախեցէք։
Եւ յարեաւ թագաւորն, եկաց ի վերայ սեանն՝՝, եւ եդ ուխտ առաջի Տեառն երթալ զհետ Տեառն, պահել զպատուիրանս նորա եւ զվկայութիւնս նորա եւ զհրամանս նորա ի բոլոր սրտէ եւ ի բոլոր անձնէ, զբանս ուխտին զգրեալսն ի գիրսն յայնոսիկ։
Եւ եղիցի վարձ վաճառի նորա Տեառն նուիրեալ. ոչ անձանց ինչ ժողովեսցեն՝՝, այլ բնակելոցն առաջի Տեառն եղիցին ամենայն վաճառք նորա, ուտել, ըմպել եւ ուրախ լինել ի նշան յիշատակաց առաջի Տեառն՝՝։
Եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ես ծառային իմում Յակոբայ ուր բնակեցին հարք իւրեանց. եւ բնակեսցեն դոքա ի նմա, եւ որդիք դոցա եւ որդիք որդւոց դոցա մինչեւ յաւիտեան. եւ Դաւիթ ծառայ իմ եղիցի իշխան դոցա յաւիտեան։
Ապա թէ առնիցէ առաջնորդն զխոստովանութեան ողջակէզս եւ զկամաւն փրկութեան Տեառն, բացցէ իւր զդուռնն որ հայի ընդ արեւելս, եւ արասցէ զողջակէզսն իւր եւ զվասն փրկութեանն, ըստ օրինակին որպէս եւ առնիցէ յաւուր շաբաթուցն. եւ ելցէ, եւ փակեսցէ զդրունսն յետ ելանելոյն իւրոյ։
Եւ մտցէ առաջնորդն ընդ ճանապարհ կամարի դրանն արտաքնոյ, եւ կացցէ ի վերայ սեմոց դրանն. եւ արասցեն վասն նորա ողջակէզս քահանայքն, եւ զփրկութեանցն վասն՝՝ նորա. եւ երկիր պագցէ ի վերայ սեմոց դրանն, եւ ելցէ. եւ դուռն մի՛ փակեսցի մինչեւ ցերեկոյ։