22 Եւ զայրի եւ զհանեալ մի՛ առնուցուն իւրեանց ի կանայս, այլ զկոյսս ի զաւակէ տանն Իսրայելի, եւ այրի թէ իցէ ի քահանայէ մնացեալ՝ առցեն։
Կին պոռնիկ եւ պղծեալ մի՛ առնուցուն. եւ զկին հանեալ յառնէ իւրմէ մի՛ առնուցուն. զի սուրբ է Տեառն Աստուծոյ իւրում։
Պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, միոյ կնոջ այր, հեզ, ցած, պարկեշտ, հիւրասէր, ուսուցիչ.
եթէ ոք անարատ իցէ, միոյ կնոջ այր, որդեակս ունիցի հաւատացեալս, եւ ոչ յամբաստանութիւն անառակութեան կամ անհնազանդս։