22 Եւ յաւուրն երկրորդի առցեն նոխազս երկուս յայծեաց անարատից՝՝ վասն մեղաց, եւ քաւեսցեն զսեղանն՝ որպէս քաւեցին զուարակաւն։
Եւ Տէր կամի սրբել զնա ի վիրաց անտի։ Եթէ տաջիք զվասն մեղացն, անձինք ձեր տեսցեն զաւակ երկայնակեաց. եւ կամի Տէր ի ձեռն նորա բառնալ ի ցաւոց անձին նորա,
Ամենեքեան իբրեւ ոչխարք մոլորեալք. այր ի ճանապարհի իւրում մոլորեցաւ, եւ Տէր մատնեաց զնա առ մեղս մեր.
Եւ առցեն յարենէ նորա, եւ դիցեն ի վերայ չորեցունց եղջերաց սեղանոյն, եւ ի վերայ չորեցունց անկեանց քաւութեանն, եւ շուրջ զյատակաւն, եւ ցանեսցեն եւ քաւեսցեն։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած. Յառաջնում ամսեանն որ օր մի իցէ ամսոյն՝ առնուցուս զուարակ մի յանդւոյ անարատ՝ քաւել զսրբութիւնն։
Ապա թէ յոչխարաց իցէ պատարագն Տեառն, ի գառանց եւ յուլոց՝՝ յողջակէզ, արու անարատ մատուցանիցէ զնա։
Եւ ելցէ ի սեղանն որ առաջի Տեառն, եւ քաւեսցէ ի վերայ նորա, եւ առցէ յարենէ զուարակին եւ յարենէ նոխազին, եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն շուրջանակի։
եւ յայտնեսցի նմա մեղքն զոր մեղաւ, մատուսցէ զպատարագն իւր նոխազ յայծեաց՝ արու անարատ.
Եւ զամենայն զճարպ նորա հանցէ ի սեղանն՝՝, իբրեւ զճարպ զոհի փրկութեանն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ի մեղաց անտի իւրոց, եւ թողցի նմա։
այլ պատուական արեամբն Քրիստոսի, իբրեւ անբիծ եւ անարատ գառին.