Եւ եղեւ յամին երեսներորդի, յամսեանն չորրորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն, եւ էի ես ի մէջ գերութեանն առ ափն Քոբար գետոյ, եւ բացան երկինք, եւ տեսի տեսիլ Աստուծոյ։
Զի ի վերայ լերին սրբոյ իմոյ, ի վերայ լերին բարձու Իսրայելի, ասէ Տէր Տէր, անդ ծառայեսցեն ինձ ամենայն տունդ Իսրայելի ի սպառ, եւ անդ ընկալայց, եւ անդ այց արարից ընծայից ձերոց՝՝, եւ զպտուղս երախայրեաց ձերոց յամենայն սրբութիւնս ձեր։
եւ տաց՝՝ զդոսա յազգ մի յերկրին իմում ի լերինսն Իսրայելի, եւ մի իշխան եղիցի ի վերայ ամենեցուն դոցա ի թագաւոր. եւ ոչ եւս եղիցին յերկուս ազգս, եւ ոչ եւս բաժանեսցին յերկուս թագաւորութիւնս։
Եւ ձգեաց նմանութիւն ձեռին եւ արկ զգագաթամբ գլխոյ իմոյ. եւ վերացոյց զիս Ոգի ընդ երկինս եւ ընդ երկիր, եւ տարաւ զիս յԵրուսաղէմ ի տեսլեանն Աստուծոյ, եւ կացոյց զիս՝՝ ի նախադուռն դրանն ներքնոյ որ հայի ընդ հիւսիսի, ուր էր արձան պատկերին Նախանձու ստացողին։
եւ եղիցի յետ այսորիկ յաւուրս յետինս, ասէ Աստուած, հեղից յՈգւոյ իմմէ ի վերայ ամենայն մարմնոյ, եւ մարգարէասցին ուստերք ձեր եւ դստերք ձեր, եւ երիտասարդք ձեր տեսիլս տեսցեն, եւ ծերք ձեր երազովք յերազեսցին։