Ահաւասիկ սաստիկ եւ խիստ բարկութիւն Տեառն՝՝, իբրեւ զկարկուտ իջեալ, եւ ոչ գուցէ յարկ՝՝. եւ իբրեւ զբռնութիւն հեղեղաց ջուրց բազմաց որ ողողէ զերկիր. եւ արասցէ հանգիստ երկրի՝՝ ձեռօք։
ասէ ցնոսա որ ծեփէինն, թէ՝ Անզգամութիւն է այդ, քանզի փլանելոց է. եկեսցէ անձրեւ եւ ողողեսցէ, եւ տաց քարինս ռմբաքարաց ի պահանգս նոցա, եւ կործանեսցին. հողմ յարիցէ, եւ տապալեսցէ՝՝։
Եւ խաւարեսցի տիւ ի Տափնաս, ի փշրել ինձ անդ զգաւազան իշխանութեան Եգիպտացւոցն. եւ կորիցէ անդ հպարտութիւն զօրութեան նորա, եւ զնոյն՝ մէգ ծածկեսցէ. եւ դստերք նորա ի գերութիւն վարեսցին։
եւ ելանիցես ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի՝ իբրեւ զամպ ծածկեալ զերկիրն. ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ամենայն ազգք, ի լինել ինձ սուրբ ի միջի քում առաջի նոցա, Գովք։
Օր խաւարի եւ միգի, օր ամպոյ եւ մառախղոյ. իբրեւ առաւօտ տարածեսցի ի վերայ լերանց, զօր բազում եւ հզօր, նման նմա ոչ եղեւ յաւիտենից, եւ զհետ նորա ոչ եւս յաւելցի լինել ազգաց մինչեւ յազգս։
Եւ իջցէ՝՝ հուր յերկնից առ ի յԱստուծոյ եւ կերիցէ զնոսա, եւ զզօրագլուխն նոցա զՍատանայ որ մոլորեցոյց զնոսա. եւ արկցէ զնոսա ի ծովն՝՝ հրոյ եւ ծծմբոյ, ուր էր գազանն