17 Այսպէս ասէ Տէր Տէր ցԳովգ. Դո՞ւ ես վասն որոյ խօսեցայ յաւուրցն առաջնոց ի ձեռն ծառայիցն իմոց մարգարէիցն Իսրայելի յաւուրսն յայնոսիկ եւ յամսն, ածել զքեզ ի վերայ նոցա։
Յաւուր յայնմիկ ածցէ Տէր զսուրն սուրբ եւ զմեծ եւ զհզօր ի վերայ վիշապ օձին փախուցելոյ, եւ ի վերայ վիշապ օձին կամակորի, եւ սպանցէ զվիշապն ի մէջ ծովուն։
Այսուհետեւ ամբարձցէ նշան յազգս հեռաւորս, եւ ածցէ զնոսա՝՝ ի ծագաց երկրի. եւ ահա վաղվաղակի արագս ընթասցին, եւ թեթեւս հասանիցեն։
եւ ելանիցես ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի՝ իբրեւ զամպ ծածկեալ զերկիրն. ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ամենայն ազգք, ի լինել ինձ սուրբ ի միջի քում առաջի նոցա, Գովք։
Եւ արդ ժողովեցան ի վերայ քո ազգք բազումք, որք ասէին. Եկայք ոտնհար լիցուք՝՝, եւ տեսցեն աչք մեր ի վերայ Սիոնի։