9 Եւ ասէ ցիս. Մարգարեաց, որդի մարդոյ, մարգարեաց ի վերայ շնչոյն՝՝, եւ ասասցես ցշունչն. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Եկ, շունչ, ի չորից հողմոց, եւ փչեա ի մեռեալս յայսոսիկ եւ կեցցեն։
Արի, հիւսիսի, եւ եկ, հարաւ, շնչեա ի պարտէզ իմ, եւ բուրեսցին խունկք իմ։ Հարսնն աղաչէ զի իջցէ փեսայն իւր.՝՝ Իջցէ եղբօրորդի իմ ի պարտէզ իւր, եւ կերիցէ զպտուղս ծառոց իւրոց՝՝։
Եւ յետ երից աւուրց եւ կիսոյ հոգի կենդանի յԱստուծոյ մտցէ ի նոսա. եւ յարիցեն կացցեն՝՝ ի վերայ ոտից իւրեանց, եւ ահ եւ երկեւղ մեծ անկաւ ի վերայ ամենեցուն որ տեսինն զնոսա։