Եւ դու խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես. Զգոյշ կացէք պահելոյ զշաբաթս իմ. զի նշանակ է ընդ իս եւ ընդ ձեզ յազգս ձեր, զի ծանիջիք թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զձեզ։
Եւ զշաբաթս իմ ետու նոցա լինել նշանակ ընդ իս եւ ընդ նոսա, ճանաչել նոցա թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զնոսա։ Եւ ասացի ցտունն Իսրայելի յանապատի անդ թէ՝ Ի հրամանս իմ գնացէք, եւ ոչ գնացին. եւ՝ Զիրաւունս իմ պահեցէք, առնել զնոսա, զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ նոքօք։՝՝
Եւ սրբեցից զանուն իմ մեծ որ պղծեցաւ ի մէջ ազգացդ՝ զորս դուք պղծեցէք ի մէջ դոցա. եւ ծանիցեն ազգքդ եթէ ես եմ Տէր, ասէ Ադոնայի Տէր, ի սրբելն իմում ի ձեզ յանդիման դոցա։
Եւ ծանիցեն ամենայն ազգք, թէ վասն մեղաց իւրեանց գերեցան տունն Իսրայելի, փոխանակ զի անարգեցին զիս, դարձուցի զերեսս իմ ի նոցանէ, եւ մատնեցի զնոսա ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ անկան ամենեքեան ի սուր։
Եւ անուն իմ սուրբ ծանիցի ի մէջ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի. եւ մի՛ եւս պղծեսցի անուն իմ սուրբ. եւ ծանիցեն ամենայն ազգք երկրի թէ ես եմ Տէր, Սուրբն Իսրայելի։
եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսե՞ր զտեղի՝՝ աթոռոյ իմոյ եւ զտեղի հետոց ոտից իմոց, որովք բնակեսցէ անուն իմ ի մէջ տանն՝՝ Իսրայելի յաւիտեան, եւ մի՛ եւս պղծեսցեն տունն Իսրայելի զանուն իմ սուրբ, ինքեանք եւ առաջնորդք իւրեանց պոռնկութեամբ իւրեանց եւ սպանութեամբք իշխանացն որ ի մէջ նոցա.